Φαβρ, Ζιλ-Γκαμπριέλ-Κλοντ

(Favre, Λιόν 1809 – Βερσαλλίες 1890). Δημοκρατικός βουλευτής από το 1848 έως το 1851, ήταν ένας από τους λαμπρότερους ρήτορες της Συντακτικής και της Νομοθετικής Συνέλευσης. Ανήκε στην Αντιπολίτευση σε όλη τη διάρκεια της Δεύτερης Αυτοκρατορίας και πολέμησε για να εμποδίσει το πραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1851. Φλογερός υπερασπιστής του Ορσίνι, που είχε αποπειραθεί να δολοφονήσει τον Ναπολέοντα Γ’ είχε αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα. Έπειτα από την ήττα του Σεντάν (1870) ζήτησε την έκπτωση του αυτοκράτορα, που ήταν υπεύθυνος για την καταστροφή. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους έγινε υπουργός των Εξωτερικών στην κυβέρνηση «εθνικής άμυνας» και από τη θέση αυτή αγωνίστηκε μάταια για να αντιταχθεί στις αξιώσεις του Βίσμαρκ, τελικά όμως αναγκάστηκε να διαπραγματευτεί την ειρήνη της Φρανκφούρτης (1871). Έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (1867).